Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΜΑΛΤΣΗ

To read this post in English, click here! Έχει περάσει αρκετός καιρός από την μεγάλη επιτυχία της εθνικής γυναικών (για τα δεδομένα του γυναικείου μπάσκετ στην χώρα μας) την κατάκτηση δηλαδή της 5ης θέσης στο Ευρωμπάσκετ της Λετονίας που οδηγεί αυτόματα στο παγκόσμιο του 2010 αλλά και στο επόμενο Ευρωμπάσκετ του 2011, και πλέον μπορούμε να «αναγνώσουμε» όλα τα δεδομένα με ένα πιο ψύχραιμο μάτι. Αναμφισβήτητα μια καλή ομάδα την συνθέτουν πολλές καλές παίχτριες με ειδικούς ρόλους μέσα στο γήπεδο, μα η παίχτρια που θα ανεβάσει επίπεδο την ομάδα είναι δίχως άλλο πάντα η σκόρερ. Πριν το Ευρωμπάσκετ, σε κάτι φιλικά που δίναμε στην Ιταλία, ο coach της εθνικής Σερβίας μου είπε: «…είναι απίστευτο το πώς κάποιες παίχτριές σας όταν αγωνίζονται με την Εθνική σας αποδίδουν όχι απλά καλύτερα, αλλά 500% παραπάνω από τις δυνατότητες τους… και έχετε και αυτή την Μάλτση, που για μένα είναι ο Michael Jordan του γυναικείου ευρωπαϊκού μπάσκετ…». Τον coach Antonic τον σέβομαι και τον εκτιμώ απεριόριστα και σαν άνθρωπο και σαν προπονητή, άλλωστε η φιλία που έχουμε κοντεύει τις δυο δεκαετίες, μα μου φάνηκε άκρως υπερβολική η δήλωσή του αυτή και γι’ αυτό το λόγο τα λόγια του είχαν σφηνώσει για τα καλά σε μια άκρη του μυαλού μου. Σήμερα πια μπορώ να πω ότι είχε απόλυτο δίκιο. Τα κατορθώματα της Μάλτση στο Ευρωμπάσκετ μόνο τον θρυλικό Michael θα μπορούσαν να θυμίζουν. Τότε, ο Michael έβγαινε πρώτος σκόρερ στο ΝΒΑ, ακριβώς ότι έκανε και η Εβίνα, άνετα μάλιστα, και χωρίς να το επιδιώξει και κυρίως χωρίς να γίνει εις βάρος της ομάδας (ακριβώς όπως και ο Michael). Τότε ο αμερικάνος σταρ έπαιρνε την ομάδα του από το χεράκι και την οδηγούσε σε τίτλους (κάτι σαν τίτλος είναι και για την εθνική μας η 5η θέση στο Ευρωμπάσκετ) κάνοντας όλους τους υπόλοιπους μη διάσημους για τα δεδομένα του ΝΒΑ συμπαίκτες του να αποδίδουν αρκετά παραπάνω από τις δυνατότητές τους (σας θυμίζει κάτι αυτό); Παράλληλα ο Michael Jordan ψηφιζόταν σαν ο καλύτερος αμυντικός του ΝΒΑ. Είμαι πολύ περήφανος για την ομάδα μας και την άμυνά μας για να ψηφίσω μόνο την Εβίνα σαν την καλύτερη αμυντικό, θεωρώ ότι η δουλειά που γινόταν στα μετόπισθεν ήταν ομαδική, άλλωστε στατιστικά βγήκαμε μακράν η καλύτερη άμυνα του Ευρωμπάσκετ, μα τα ίδια φυλλάδια των στατιστικών αναδεικνύανε την Εβίνα ως πρώτη στα κλεψίματα!!! Εδώ θέλω να σημειώσω πως προσωπικά θεωρώ απίστευτο και μοναδικό το γεγονός κάποιος παίκτης να βγαίνει πρώτος σκόρερ και ταυτόχρονα πρώτος στα κλεψίματα μιας διοργάνωσης, τον θεωρώ ως τον υπέρτατο αθλητή και μπασκετμπολίστα. Και φυσικά ο Jordan έβγαινε MVP του ΝΒΑ, και δικαιωματικά η Μάλτση πήρε τον ίδιο τίτλο στο Ευρωμπάσκετ σχεδόν παμψηφεί (μόνο ένας δεν την ψήφισε και πολύ θα ήθελα να ακούσω από τον ίδιο το γιατί, και αφού περάσει από ένα τρίλεπτο μπασκετικό στρατοδικείο να του αφαιρεθούν όποια αθλητικά διπλώματα κατέχει). 

Όμως όλα αυτά που ανέφερα για την Μάλτση, είναι όλα αυτά που ξέρει όλος ο κόσμος και όλα αυτά που φαίνονται. Όμως αυτά που δεν φαίνονται και δεν γνωρίζει ο πολύς ο κόσμος είναι αυτά που έχουν πολύ μεγάλη και ιδιαίτερη σημασία και σ’ αυτά θέλω να σταθώ. Πολλές φορές ακούω ότι το μπάσκετ ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΕΙ χαρακτήρες. Δεν διαφωνώ ιδιαίτερα, όμως προσωπικά πιστεύω και σε μια άλλη προσέγγιση. Ότι το μπάσκετ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ χαρακτήρες. Εκεί φαίνονται οι δυνατοί, οι πεισματάρηδες, αυτοί που δεν τα παρατάνε ποτέ, οι ψύχραιμοι, οι ηγέτες, οι φοβητσιάρηδες. Δεν ξέρω εάν ο χαρακτήρας της Εβίνας στο γήπεδο διαμορφώθηκε με τα χρόνια, αλλά σίγουρα αυτό που αποκαλύπτει μέσω του μπάσκετ είναι η σιγουριά. Είναι σίγουρη μέσα και έξω από το γήπεδο. Είναι fighter και στο μπάσκετ και έξω από αυτό (μην ξεχνάτε σε μικρή ηλικία έφυγε από το σπίτι της στην Γουμένισσα και έφτασε να γίνει super star στην Ευρώπη). Μα το μεγαλύτερό της προσόν είναι ότι ξέρει να ακούει. Ρουφάει την κάθε λέξη που της λες, θέλει να μαθαίνει διαρκώς, παρατηρεί μέχρι και τις κινήσεις του σώματος του συνομιλητή της αλλά και την χροιά της φωνής του (σε σημείο που την καθιστά απίστευτη μίμο, κι αυτό είναι δείγμα της ικανότητάς της να παρατηρεί τα πάντα). Είναι ηγέτης παντού, στην εμψύχωση της ομάδας, στην καθοδήγηση, στην μεταφορά των εμπειριών της. Είναι μια κοπέλα που απλά όπου βρίσκεται, με την προσωπικότητα της επιβάλλει τους νόμους της. Ο νόμος στην ομάδα της είναι να την διευκολύνουν όλοι, όσο μπορούνε, για να σκοράρει. Ο νόμος στους αντιπάλους είναι να κατευθύνουν όλη τους την άμυνα επάνω της. Ο νόμος στην παρέα της είναι ότι η Εβίνα φτιάχνει το κέφι, κάνει την ζωή όλων πιο ωραία. Ο νόμος στους πανηγυρισμούς είναι να χορέψει η Εβίνα συρτάκι. Ο νόμος που έχει επιβάλλει η ίδια στο ευρωπαϊκό μπάσκετ είναι να διαφημιστεί η Ελλάδα μέσω της Εβίνας. Ο νόμος που επέβαλλε στην έναρξη του Ευρωμπάσκετ ήταν να ξεσηκώσει τα πλήθη ζητώντας τους να ζητωκραυγάζουν όσο μπορούν πιο δυνατά για να τους πετάξει αναμνηστικές μπάλες. Ο νόμος της Εβίνας λέει στις συμπαίκτριές της πως δεν θα αφήσουν το μυαλό να νικήσει το κορμί τους, γιατί όπως πολύ σωστά υποστηρίζει, η κούραση ξεκινάει πάντα από το μυαλό. Ο νόμος της Εβίνας απέναντι στην ίδια λέει ότι το πάθος την συνοδεύει παντού, σε ότι κι αν κάνει! Ακόμα και όταν προσπαθεί να διορθώνεται. Ο νόμος που επέβαλε στον εαυτό της μετά από ένα κακό παιχνίδι μαζί με την συμπαίκτριά και συγκατοίκησα της στις αποστολές Τούλα Καλέντζου (εξίσου μεγάλη και εξαίρετη προσωπικότητα) ήταν όχι να κρυφτούν και να αποποιηθούν ευθυνών, αλλά να αναρτήσουν ένα χαρτί έξω από το δωμάτιο τους που έγραφε «το δωμάτιο των 3/20 σουτ τριών πόντων». Και για να μην παρεξηγηθώ, αυτό το δικαίωμα να επιβάλλει τον νόμο της παντού, το κέρδισε με την αξία της, τον χαρακτήρα της, την προσωπικότητά της, και είναι αρεστό από παντού. Αντί επιλόγου θα ήθελα να αναφέρω πως σκοπός των γραπτών αυτών δεν είναι η εξύμνηση της Μάλτση. Απλά με αυτήν ως τέλειο παράδειγμα, νομίζω φαίνεται ολοκάθαρα η σημασία του χαρακτήρα και της προσωπικότητας του αθλητή ως προς την εξέλιξή του, και το πόσο σημαντικό είναι εμείς (σαν προπονητές και σαν γονείς) να δουλεύουμε (και) επάνω στους τομείς της ανάπτυξης της προσωπικότητας των παιχτών. Εξίσου σημαντικό με την θέληση, την πάλη με τον ίδιο του τον εαυτό, αλλά και την γνώση του ποιος πραγματικά είναι σαν άνθρωπος και σαν παίχτης και το ποιος πρέπει να γίνει, πράγματα που αρχίζω και διακρίνω και στην Στέλλα Καλτσίδου κυρίως, την νέα μεγάλη ελπίδα της Ελλάδας για να γίνει σούπερ σταρ στην Ευρώπη, αλλά σιγά σιγά και σε άλλες παίχτριες αυτής της φουρνιάς. Κι επειδή ξέρω καλά την Εβίνα, δεν νομίζω ο παραλληλισμός με τον Jordan να την ικανοποιεί ακόμα και αν την κολακεύει. Νομίζω ότι ο νόμος της μας επιβάλλει να μην την συγκρίνουμε ή παραλληλίζουμε με κάποιον/α άλλον/η, αλλά να την αναγνωρίζουμε ως την ΕΒΙΝΑ ΜΑΛΤΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.